امنیت، به مثابه یکی از پدیده های اساسی و بنیادین در زندگی اجتماعی و ازجمله نیازهای فردی و اجتماعی به شمار می رود. پیش فرض اساسی تحقیق حاضر نقش پلیس در تأمین و فراهم کردن امنیت است. عملکرد این نهاد امنیتی انتظامی به اشکال گوناگون در بخش های رسانه، خانواده، کاهش بروز جرایم و نگرش مطلوب مردم نسبت به پلیس می تواند در فرایند تولید و استمرار احساس امنیت شهروندان و مشارکت آن ها در ایجاد امنیت موثر باشد. در این تحقیق سعی شده است تا با تلفیقی ازنظریه های جامعه شناسی و مکاتب مربوط به این حوزه به تحلیل و تبیین نقش پلیس در تقویت مشارکت مردم در امنیت عمومی پرداخته شود. این مطالعه از نوع پیمایش اجتماعی بوده و داده های تحقیق با استفاده از تکنیک پرسشنامه جمع آوری گردیده است. اعتبار و روایی مقیاس های تحقیق با توجه به نتایج ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه افراد بالای 25 تا 64 سال شهرستان کاشان در سال1392می باشد که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 260 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیده اند. بررسی رابطه ی متغیرهای زمینه ای و مشارکت با پلیس در امنیت نشان داد که از بین این متغیرها، رابطه ی متغیر وضعیت تأهل معنادار و در جهت مورد انتظار بود. همچنین مشخص گردید که متغیر عملکرد پلیس در جهت تبلیغ از رسانه با دارا بودن0.23 ?= بیشترین تأثیر را بر مشارکت در امنیت دارد. در مرتبه دوم تأثیرگذاری، باید از متغیر عملکرد پلیس در جهت نگرش مردم نسبت به پلیس با دارا بودن 0.17?= نام برد. رتبه سوم تأثیرگذاری مربوط به متغیر عملکرد پلیس در کاهش جرایم با 0.15?=می باشد. در نهایت، متغیر عملکرد پلیس در جهت آموزش خانواده با 0.07?= کمترین اثرگذاری را در بین متغیرها داشته است.