مقدمه و هدف: افزایش استرس اکسیداتیو و تغییر در ظرفیت آنتی اکسیدان ها از مهمترین عوامل در پاتوژنز و عوارض ناشی از دیابت، بر اندام ها و بافت های هدف از جمله بافت بیضه و فرآیند اسپرماتوژنز است. با توجه به این که درمان دیابت و کاهش عوارض ناشی از آن جزو اولویت های پژوهشی کشور است و از طرفی کاربرد داروهای گیاهی در علم پزشکی با استقبال عمومی مواجه است. بر آن شدیم که آثارسیر به طریق پیشگیرانه و درمانی، به عنوان یکاکسیدان طبیعی بر عوارض ناشی از دیابت در بافت بیضه مورد بررسی دقیق قرار دهیم. روش بررسی: 48 سر موش سوری نر نژاد nmryبه 6 گروه تقسیم بندی شدند؛ 1- گروه نرمال(n) که در سراسر دوره 60 روزه آب معمولی مصرف می کردند.2- گروه نرمال +سیر(n+g) که به مدت 60 روز آب سیر را به میزان 10-8درصد آب مصرفی روزانه دریافت می کردند. 3- گروه دیابتی (d) که در روز سی ام با تزریق آلوکسان منوهیدرات به میزان mg/kg150 به صورت داخل صفاقی دیابتی شده و در طول دوره آب معمولی دریافت می کردند.4- گروه دیابتی+سیر قبل(d+gb) که مدت سی روز قبل ازالقای دیابت آب سیر را به میزان 10-8درصد آب مصرفی روزانه در یافت و این رژیم را تا پایان دوره ادامه می دادند.5- گروه دیابتی +سیر بعد (d+ga) این گروه تا روز سی ام آب معمولی مصرف می کردند و در روز سی ام آلوکسان منوهیدرات با دوز mg/kg150، به آن ها تزریق شد و سه روز بعد با تأیید دیابتی شدن، آب سیر را به میزان مشابه با سایر گروه ها تا پایان دوره دریافت می کردند.6- گروه دیابتی+ انسولینی(d+i) این گروه بعد از القای دیابت و تأیید آن در روز سی ام دوره، سی روز باقی مانده را با انسولین به میزان u/kg1، تیمار شدند و در ضمن آب معمولی دریافت می کردند.و در پایان روز شصتم با استفاده از خون موش ها و تهیه برش های بافتی میزان هورمون های lh، fshو تستسوسترون ومالون دی آلدهید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و وضعیت مورفولوژیکی بافت بیضه و سلول های آن مورد بررسی دقیق قرار گرفت. نتایج: سیر به عنوان یک عامل آنتی اکسیدان قوی تأثیر قابل توجهی در افزایش آنتی اکسیدان ها، در کاهش اکسیدان ها، جلوگیری ازکاهش وزن بیضه، حجم بیضه، کاهش سلول های مراحل اسپرماتوژنز و هورمون های جنسی دارد و در حالت پیشگیرانه ترمیمی تقریباً نزدیک به حالت نرمال بر روند اسپرماتوژنز دارد. بحث و نتیجه گیری: پس با توجه به یافته های این تحقیق، نتیجه می گیریم که تجویز سیر در کاهش ترمیم اختلالات ناشی از دیابت بر بافت بیضه موثر است و مصرف پیشگیرانه ی آن نسبت به حالت درمانی کارایی معنا داری دارد.