اختلال دوقطبی نوعی اختلال خلقی و یک بیماری روانی با دوره هایی از خلق مانیا یا هیپومانیا و افسردگی است. در فاز مانیا بیمار احساس بی قراری، انرژی زیاد ، شادمانی و احساس نیاز محدود به خواب دارد و بر عکس در دوره افسردگی تماس چشمی محدود، گریه و نگرش منفی به زندگی دیده می شود. سایر اختلالات روانی و خلقی نظیر اضطراب، نقص توجه و اختلالات شناختی نیز در این بیماران شایع است. روش کار:در یک مطالعه مورد شاهدی 60 نفر نمونه که به روش غیر احتمالی ونمونه گیری آسان انتخاب شدند به دو گروه: 30 نفر بیماران دوقطبی و 30 نفر گروه شاهد تقسیم شدند و با استفاده از تست استروپ، برج لندن، تست های روانشناختی عملکرد پیوسته رازولد و فراخنای حافظه بررسی شدند. نتایج:بر اساس تست "تی" گروه های مستقل و تست "من ویتنی" بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نقایص شناختی بارزی نظیر نقص توجه مستمر و انتخابی، حل مسئله و نقص فراخنای حافظه در مقایسه با گروه شاهد داشتند. نتیجه گیری:اختلالات شناختی متعدد در بیماران دوقطبی منجر به اختلال عملکرد اجتماعی شده و بنابراین نیاز جدی به بررسی و توجه ویژه دارند.