در این پایان نامه تلاش بر این است که انواع مختلف درونیابی را برای منطق های زیرساختی بررسی شود و با استفاده از ویژگی ادغام و گسترش های آن تعبیر جبری برای این درونیابی ها ارائه شود. به صورت کلی، منطق های زیرساختی جبری پذیر هستند ولی برخی از ویژگی های منطقی که منطق وجهی و منطق فراشهودی دارا هستند را ندارند. در این زمینه بررسی دقیقی نیاز است تا نوع رابطه ای که بین ویژگی های منطقی و جبری برقرار است مشخص شود. پس برای روشن کردن دقیق این موضوع از انواع درونیابی و ویژگی های جبری مرتبط به آنها استفاده می کنیم. به دلیل عمومیت مطالبی که در اینجا مطرح می شود، نتایج مطرح شده نه تنها برای منطق های زیرساختی بلکه قابل گسترش برای موضوعات عمومی تر مانند منطق جبری مجرد نیز است.