نام پژوهشگر: مهـران منـعمی

بررسی و معناشناسی کبر و خشوع از منظر آیات و روایات
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1393
  مهـران منـعمی   محمد رضوی

این نوشتار در پیِ آن است تا با بهره¬گیری از آموزه¬های دین اسلام، عوامل و زمینه های رشد و شکوفایی بشر و راهکارهای حراست از آن را بیان نماید؛ از این رو، رویکرد مشخص آن این است، که با الهام از آموزه¬های شریعت، مهمترین عامل تأثیر¬گذار در رسیدن به درجه¬ی بندگی یعنی تواضع و خضوع را مورد واکاوی قرار دهد و راهکارهایی را به منظور حفظ و حراست ازآن (جلوگیری از کبر، غرور و خود¬خواهی) ارایه نماید. با توجه به تأثیر متقابل خشوع و سعادت بر یکدیگر از یک سو، و وجود مفاسد عظیم خودخواهی و غرور از سوی دیگر، سرنوشت انسان با چالش¬ها و خطرات جدی روبرو است به گونه¬ای که اگر انسان ها در صدد توجه و آفت زدایی بر نیایند در این دنیا می¬بایست با رنج و مشقت زندگی کنند و در آخرت خطر سقوط در آتش دوزخ آنان را تهدید می کند. از این رو بایسته است انسانها با تعالیم و آموزه¬های شریعت ناب اسلام به عنوان صحیح¬ترین و کاربردی¬ترین برنامه مبنی بر حفظ مسیر بندگی و مقابله با مولفه¬های تأثیر¬گذار بر سعادت، آشنا گردند. اسلام برای رسیدن به قرب¬الی¬الله بر معیارهایی همچون معرفت به خدا، خردورزی، کسب دانش و حکمت، فروتنی، حج و... به عنوان عالی¬ترین ویژگی¬ها برای رسیدن به آرامش و سعادت یاد می¬کند و برای حفظ و حراست مسیر بندگی و خوشبختی او در هر دو جهان، با ارائه¬ی راهکارهایی چون دوری از خود¬بینی، فخر¬فروشی، پیشی جستن در سخن گفتن، عدم پیروی از حق و... سعادت جهانی و اخروی را ضمانت می¬نماید.