زمینه و هدف: بیماری کبد چرب غیر الکلی شایع ترین بیماری کبدی مزمن در سراسر جهان می باشدکه شیوع آن با پیشرفت تکنولوژی و سبک زندگی شهری در حال افزایش است. هدف از این پژوهش مقایسه اثر دو داروی متفورمین و سینارکول در درمان کبد چرب مراجعه کنندگان به بیمارستان خاتم الانبیاء شاهرود درنیمه اول سال 1393 بود. مواد و روش ها: بدین منظور 50 نفر از بیمارانی که بر اساس سونوگرافی مبتلا به nafld بوده اند انتخاب شدند. alp,alt, ast, ldl, hdl, chol, tg ,fbs در پرسشنامه اختصاصی هر فرد درج گردید.افراد به دو گروه 25 نفری تقسیم بندی شدند که گروه اول تحت درمان با متفورمین به میزان mg 500دو بار در روز و گروه دوم تحت درمان با سینارکول به میزان mg 450سه بار در روز قرار گرفتند. پس از دوازده هفته با مطالعه ی پرونده های بیماران, سونوگرافی کبد و آزمایشات مذکور مشاهده و ثبت گردید. پس از تماس تلفنی با بیماران در رابطه با مدت زمان, میزان مصرف دارو, رژیم غذایی و فعالیت بیماران معیارهای ورود و خروج مطالعه گردید. سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss نگارش 19 وآماره t و آماره من – ویتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که بین مصرف متفورمین و گرید کبد چرب در سونوگرافی و همچنین بین مصرف سینارکول و گرید کبد چرب در سونوگرافی ارتباط معناداری وجود ندارد. بین متغیر fbs و متفورمین ارتباط معنا داری وجود دارد (0.001 >p-value) ولی بین متغیر fbs و سینارکول ارتباط معنا داری وجود ندارد. متغیرها که شامل alp,alt, ast, ldl, hdl, chol ,tg و وزن بیماران با مصرف سینارکول و متفورمین ارتباط معناداری ندارند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مصرف 12 هفته متفورمین به میزان mg 500دو بار در روز و سینارکول به میزان mg450سه بار در روز با گرید کبد چرب در سونوگرافی ارتباط معنا داری ندارد و همچنین بر روی آنزیم های کبدی و سطوح چربی خون موثر نبوده اند. با توجه به اینکه nafld یک بیماری مزمن کبدی است و طی سال ها ایجاد می شود و همچنین اتیولوژی آن چندعاملی است لذا یک استراتژی درمانی این است که مصرف داروهای فوق باید با دوز بالاتر در طی مدت زمان طولانی تر وبه همراه درمان های دیگر به عنوان مکمل از جمله کاهش وزن و فعالیت بدنی همراه شود تا موثر باشد لذا تحقیقات بیشتر جهت درمان nafld و اثر داروهای مذکور توصیه می گردد.