سازند شمشک (تریاس پسین ،ژوراسیک زیرین) در ایران به دلیل لایه های زغال دار از اهمیت ویژه ای برخوردار است ،علیرغم حجم قابل توجه مطالعات در حوضه های زغالدارالبرز(سازند شمشک)و ایران مرکزی امامطالعات اندکی در مورد رسوبات هم ارزاین سازند در منطقه اصفهان انجام شده است.در مطالعه حاضر ما سعی داشتیم توان هیدروکربن زایی نهشته های ژوراسیک این سازند در منطقه سُه واقع در شمال شرق اصفهان را با استفاده از پیرولیز راک اوال و پتروگرافی آلی بررسی کنیم . در این مطالعه حدود 20 نمونه سطح الارضی در اختیار داشتبم که روی ده نمونه آن آزمایش راک اوال با استفاده از دستگاه راک اول 6 دانشکده مهندسی نفت دانشگاه صنعتی امیر کبیر انجام شد. انتخاب نمونه ها به گونه ای بود که اول معرف همه رخساره¬ها باشدو دوم اینکه از لحاظ مواد آلی غنی باشد. جهت بررسی ماهیت و توزیع گروه ماسرالی و مقدار مواد آلی تعداد 12 اسلایدازنمونه¬های 2، 3، 11، 14، 16، 18 توسط سازمان زمین شناسی کشور تهیه و درآزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده مهندسی معدن دانشگاه صنعتی اصفهان مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفت. بر اساس نتایج پیرولیز راک اوال می¬توان نوع ماده آلی درجه بلوغ ماده آلی و کیفیت ماده آلی راتعیین کرد. نتایج پیرولیز راک اوال نمونه¬های مورد مطالعه در این پژوهش حاکی از آن است که تمامی نمونه¬های ما کروژن تیپ 4 می¬باشند و در نتیجه برای تولید هیدروکربن مناسب نیستند،برخی از نمونه¬ها ،مانند نمونه¬های 2 و3 میزان toc بالایی دارند که بیانگر هیدروکربن زایی خوبی هستند اما پارامترهای تعیین کننده دیگری نظیر s1 و s2 ناچیزی دارند که بیانگر سنگ منشا ضعیف است علت این امر هوازده بودن وهمین طور نوع ماده آلی تشکیل دهنده آنها است. مطالعات پتروگرافی آلی اطلاعاتی نظیر نوع ماسرال و نوع ماده آلی تشکیل دهنده نمونه¬ها را مشخص می¬کند،بر اساس این مطالعات روی 12 اسلاید تهیه شده از 6 نمونه می¬توان گفت تمامی نمونه¬های ما از مواد آلی چوبی و زغالی تشکیل شده که گروه ماسرالی اینرتینیت را تشکیل می-دهند این ماسرال-ها از لحاظ هیدروکربن¬زایی ضعیف یا عقیم می¬باشند.