وفا یعنی ملازمت در راه مساوات ومحافظت کردن پیمان ها (اعم از پیمان های یک سویه و دو سویه) و توأم با راستگویی و امانت است و از نشانه های ایمان و زیور بزرگواری و یک نوع معامله است و طبق بیان شریف حضرت علی (ع) از اصول دین شمرده می شود و رعایت آن در حوزه های مختلف زندگی سبب استحکام روابط افراد و اعتماد بین آنها می شود و بدون آن زندگی دشوار و جامعه به هرج و مرج می گراید.وفاداری همچون تمام صفات خوب و شایسته ، ریش? فطری دارد و این صفت از ویژگی های خداوند و سیره خردمندان دانسته شده و عهد، میثاق، سوگند و پیمان نیز با آن مترادفند . خداوند الگوهای عملی بسیاری از پیامبران و امامان(از جمله ابراهیم (ع) و اسماعیل صادق الوعد و پیامبر اکرم و 12 معصوم) را معرفی کرده است و پدران و مادران باید با بهره گیری از سیره و سبک زندگی این بزرگواران سعی در نهادینه کردن وفاداری در خانواده و دوستان و آشنایان کنند تا نسلی قرآنی و شیع? واقعی تحویل اجتماع دهند و از آنجا که وفاداری در سای? شناخت حقوق یکدیگر است ،باید با حقوق خداوند و خانواده و دوستان و ومردم آشنا شد و قطعا اگر انسان به عهد خویش وفا کند و خلیفه خوبی در روی زمین باشد، خداوند نیز به عهد خود عمل کرده و در دنیا او را به فوز عظیم و رستگاری و سعادت و در آخرت به بهشت جاودان خواهد برد . در این رساله به روش کتابخانه ای سعی شده است تا با ابعاد این خُلق نیکو در حوزه های مختلف ارتباط با خداوند و خانواده و اجتماع آشنا شویم .