یک مسئله مهم در آمار، کسب اطلاع درباره شکل جامعه ای است که نمونه از آن استخراج شده است. بسیاری از روش های آماری، تنها زمانی مناسب هستند که یک فرضیه پارامتری در مورد توزیع داده ها داشته باشیم. اما صحت چنین فرضی باید مورد آزمون قرار گیرد. برای بررسی این موضوع باید از آزمون های نیکویی برازش استفاده شود. در استنباط پارامتری، برطبق لم نیمن-پیرسون آزمون نسبت درستنمایی به طور یکنواخت دارای بالاترین توان است. اما از آنجایی که در آزمون های نیکویی برازش، فرضیه های آماری ناپارامتری می باشند، لذا تابع درستنمایی تحت فرضیه مقابل نامعلوم است و باید برآورد شود. در این پایان نامه، با استفاده از روش درستنمایی تجربی مبتنی بر تابع چگالی، تابع درستنمایی تحت فرضیه مقابل را برآورد می کنیم. سپس آماره آزمونی را براساس این روش برای انجام آزمون های نیکویی برازش معرفی خواهیم کرد. در ادامه، برخی از خواص آزمون معرفی شده را مورد بحث و بررسی قرار خواهیم داد. با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو، توان آزمون نسبت درستنمایی تجربی مبتنی بر تابع چگالی را با برخی از آزمون های نیکویی برازش متداول و معروف مقایسه خواهیم کرد.