پی بعنوان عضوی حد واسط میان سازه و خاک، تمامی بار ساختمان را به زمین منتقل می کند، بنابراین جهت طراحی پی، رسیدن به تخمینی صحیح از ظرفیت باربری خاک بسیار حائز اهمیت می باشد. امروزه با توسعه روز افزون آزمایشات درجا، می توان از نتایج آن در تعیین ظرفیت باربری خاک ها بهره جست. با توجه به نقاط ضعف آزمون های آزمایشگاهی، می توان از نتایج آزمایش (spt (standard penetration test به عنوان مکمل، جهت بررسی رفتارخاکها، استفاده نمود. با توجه به معدود بودن روشهای تعیین ظرفیت باربری نهایی با استفاده از نتایجspt ، در این تحقیق سعی شده است ظرفیت باربری نهایی به دو روش تحلیلی و تجربی محاسبه و مقایسه گردد تا بر این اساس بتوان روابط موجود میان (n70،?و?) را به صورت گرافیک در منطقه بابلسر مازندران بیان نمود. بر اساس رابطه پیشنهادی باولز پس از اصلاح عدد spt و به کارگیری یک ضریب اطمینان، ظرفیت باربری نهایی به روش تجربی تعیین گردید. در روش تحلیلی ظرفیت باربری نهایی به کمک رابطه ترزاقی برای پی های سطحی و به دنبال آن روش جانبو برای پی های عمیق با استفاده از داده های آزمایشگاه مربوط به 707 نمونه از 56 گمانه، محاسبه شده است. از مقایسه نتایج این دو روش مشخص می گردد که ظرفیت باربری نهایی محاسبه شده به روش تحلیلی، با افزایش عرض پی، افزایش یافته که این موضوع در روش تجربی با افزایش عرض پی موجب کاهش ظرفیت باربری نهایی گردیده است. ارائه نتایج این دو روش روی نمودارهایی بر اساس عرض پی، حاکی از نتایج خوش بینانه استفاده از نتایج spt به منظور تعیین ظرفیت باربری نهایی با استفاده از یک ضریب اطمینان مناسب می باشد.