مسائل مکان یابی هاب، نسخه توسعه یافته مسائل بهینه سازی و مکان یابی کلاسیک هستند که هدف آنها یافتن مکان بهینه تسهیلات هاب در یک شبکه می باشد. هاب ها در حقیقت تسهیلاتی هستند که به عنوان هدایت کننده جریان بین جفت گره های مبدأ-مقصد در شبکه عمل می کنند. بنابراین، عملکرد رضایت بخش شبکه های هاب به عملکرد صحیح تسهیلات هاب وابسته است. با گسترش کاربرد شبکه های هاب در موارد مختلف مانند خطوط هوایی، شبکه های مخابرات و سیستم های حمل و نقل، ضروری است تا با تدابیر و اقدامات لازم، میزان دوام پذیری و پایایی شبکه بهبود داده شود. در مدل های مختلفی که تاکنون ارائه شده است، جنبه های متفاوتی از شبکه های هاب مورد بررسی قرار گرفته اند؛ با این وجود، تنها در تعداد کمی از آنها به پایایی شبکه پرداخته شده است. در این تحقیق سعی شده است تا روشی برای بهبود عملکرد شبکه در برابر رخداد ها و خرابی های پیش بینی نشده ارائه شود. ابتدا یک مطالعه مروری از تحقیقات قبلی ارائه شده و اکثر مدل های مهم و کاربردی، مورد بررسی قرار گرفته است. سپس به معرفی گروه جدیدی از مسائل مکان یابی هاب پرداخته شده است که به مسائل مکان یابی پایای هاب و مسائل حفاظت و پشتیبانی شبکه معروف هستند. در این تحقیق، مدلی چند هدفه از گروه مدل های مکان یابی هاب توسعه داده شده است که با نام مدل های طراحی شبکه های دوام پذیر شناخته شده است. این مدل در حقیقت، یک مدل مکان یابی مرکز می باشد که هدف آن حداکثر کردن پتانسیل بالقوه جریان بین جفت گره مبدأ-مقصدی است که دارای کمترین مقدار پتانسیل جریان در بین کلیه جفت گره های مبدأ-مقصد در شبکه می باشد. همچنین هزینه ثابت استقرار تسهیلات هاب نیز در این مدل در نظر گرفته شده است. در ادامه، روش برنامه ریزی آرمانی فازی برای حل مدل بکار رفته است. برای ارزیابی نحوه عملکرد مدل، از داده های مربوط به خطوط هوایی کشور ترکیه استفاده شده و نتایج حاصل از محاسبات ارائه شده است. مطابق نتایج بدست آمده، هر یک از دو تابع هدف مسأله به بهینه¬ترین مقادیر ممکن دست یافته¬اند و به عبارت دیگر با صرف کمترین هزینه اولیه، بالاترین سطح پایایی ممکن برای شبکه حاصل شده است.