هدف اساسی پژوهش حاضر مقایسه بین سبکهای هویت و سبکهای دلبستگی و طرحواره های ناسازگار اولیه در افراد معتاد و غیر معتاد بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعه علی- مقایسه ای( پس رویدادی) بود. 50 نفر افراد معتاد و 50 نفر افراد غیر معتاد مذکر( 17 تا 25 سال) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. همه شرکت کنندگان، پرسشنامه های هویت من (eom-eis2)، پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ- فرم کوتاه (ysq-sfz)را تکمیل نمودند. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از شاخصها و روش های آماری شامل فراوانی، درصد،میانگین، انحراف معیار، آنالیز تشخیصی استفاده شد. نتایج نشان داد که افراد معتاد از طرح واره های ناسازگار اولیه بیشتری برخوردار هستند، یافته های پژوهش نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه پیش بین قوی و معناداری در رابطه با افراد معتاد می باشد. نتایج حاصل از سبکهای دلبستگی نشان داد که افراد غیر معتاد به طور معنی داری دارای سبک دلبستگی ایمن بالاتری نسبت به افراد معتاد هستند. در مقایسه دو سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی گروه غیر معتاد به طور معنی داری دارای نمرات پایین تری نسبت به معتادان هستند. همچنین سبک هویت کسب شده ، گروه غیر معتاد به طور معنی داری دارای سطح بالاتری نسبت به گروه معتاد هستند.در مقایسه سبک هویت زودرس، دیررس، مغشوش گروه غیر معتاد به طور معنی داری دارای نمرات پایین تری نسبت به معتادان هستند..همچنین می توان براساس مؤلفه های هویت، سبک های دلبستگی و طرحواره های ناسازگار بین دو گروه غیرمعتاد و معتاد تمایز ایجاد کرد.نمرات بالاتر در سبک هویت کسب شده و سبک دلبستگی ایمن احتمال عضویت فرد در گروه غیر معتاد را افزایش می دهد.