تأثیر چهار میزبان گیاهی شامل salix alba l.، s. aegyptica l.،populus caspica bornm وp. alba l. روی شاخص‏های تغذیه‏ای و فعالیت آنزیم‏های آلفا- آمیلاز، آلفا و بتا- گلوکوزیداز و لیپاز روده میانی لارو‏های سن سوم و حشرات کامل سوسک برگخوار بید،(coleoptera: chrysomelidae) plagiodera versicolora laicharting، در شرایط آزمایشگاهی (دمای 2±22 درجه‏¬ی سلسیوس، رطوبت نسبی 10±70 درصد و دوره¬ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) مطالعه شد. نتایج نشان داد که بیشترین وزن غذای خورده شده لارو‏های سن سوم و حشرات کامل (به ترتیب 0/18±148/5 و 4/51±175/21میلی‏گرم) روی p. caspica بود. لارو‏های سن سوم تغذیه کرده روی s. alba و s. aegyptica بیشترین بازدهی تبدیل غذای بلعیده شده (eci) (به ترتیب 0/33±2/3 و 0/67±2/23 در¬صد) و بازدهی تبدیل غذای هضم شده (ecd) (به ترتیب 0/35±2/5و 0/72±2/41در¬صد) را داشتند. بیشترین شاخص تقریبی هضم شوندگی (ad) لارو¬های p. versicolora روی p. caspica و p. alba (به ترتیب 0/25±98/51و 1/0±98/14 در¬صد) بود. کمترین نرخ مصرف نسبی (rcr) لارو‏های سن سوم و حشرات کامل بر روی s. alba (به ترتیب 0/001±0/14 و 0/006±0/13 میلی‏گرم/میلی‏گرم/روز) بود. مقادیر eci و ecd حشرات کامل تغذیه کرده بر روی میزبان‏‎های مختلف گیاهی‏ تفاوت معنی‏داری نداشت. حشرات کامل تغذیه کرده روی p. caspica بیشترین مقادیر rcr (0/01±0/59 میلی‏گرم/میلی‏گرم/روز)، نرخ رشد نسبی (rgr) (0/008±0/02 میلی‏گرم/میلی‏گرم/روز) و ad (0/24±98/72 در¬صد) را داشتند. لارو‏های تغذیه کرده ازُ s. alba دارای بیشترین فعالیت آمیلولیتیکی (02/0±6/0 واحد بر میلی‏گرم پروتئین) بود. حشرات کامل تغذیه کرده ازp. alba دارای بیشترین فعالیت آمیلولیتیکی (0/01±0/99 واحد بر میلی‏گرم پروتئین) بود. کمترین میزان فعالیت آنزیمی مربوط به حشرات کامل پرورش یافته بر روی s. alba وp. caspica (به ترتیب 0/01±0/02 و 0/003±0/03 واحد بر میلی‏گرم پروتئین) بود. کمترین فعالیت آنزیم آلفا- گلوکوزیداز مربوط به لارو و حشرات کامل تغذیه کرده از p. caspica (0/008±0/97 و 0/009±0/52 واحد بر میلی‏گرم پروتئین، به ترتیب) بود بیشترین و کمترین فعالیت بتا- گلوکوزیداز به ترتیب در حشرات کامل تغذیه کرده از s. alba و p. alba (0/005±4/46 و 0/005±1/56واحد بر میلی‏گرم پروتئین، به ترتیب) مشاهده شد. همچنین بیشترین فعالیت لیپازی به ترتیب مربوط به لارو‏ها و حشرات کامل تغذیه کرده از s. aegyptica و p. alba (0/02±9/65 و 0/01±4/62 واحد بر میلی‏گرم پروتئین، به ترتیب) بود. یون‏های na2+، k+ و zn2+ از فعالیت آنزیم آلفا- آمیلاز در لارو‏ها جلوگیری کردند. یون k+ (غلظت 5 میلی‏مولار) بیشترین تأثیر مثبت را بر فعالیت آلفا-آمیلاز در افراد بالغ داشت. egta تأثیر معنی داری در کاهش فعالیت این آنزیم در لارو‏ها داشت.edta بیشترین تأثیر را بر افزایش فعالیت آنزیم در افراد بالغ داشت. غلظت 0/5میلی‏مولار یون k+ بیشترین تأثیر را در کاهش فعالیت بتا- گلوکوزیداز داشت و بیشینه‏ی فعالیت این آنزیم هم در حضور یون ca2+ مشاهده شد. فعالیت بتا- گلوکوزیداز با افزودن یون‏های mg2+ و zn2+ کاهش پیدا کرد. همچنین، غلظت 5 میلی‏مولار یون k+ بیشترین تأثیر بازدارندگی را بر فعالیت بتا- گلوکوزیداز داشت و یونna+ (در غلظت 0/5میلی‏مولار) بیشترین تأثیر مثبت را بر فعالیت این آنزیم داشت. نتایج نشان داد که p. caspica مناسب‏ترین و p. alba نامناسب‏ترین میزبان برای سوسک برگخوار بید در مقایسه با سایر میزبان‏های مورد آزمایش بود.