بعد از یک دهه از تحولات عراق، مسئله ثبات سیاسی، یکی از مهمترین موضوعات پیرامون این کشور محسوب می شود. علاوه بر علل داخلی، رویکرد بازیگران منطقه ای و به ویژه کشورهای همسایه نیز در این موضوع تاثیر گذار بوده است. این پژوهش سعی دارد تا در قالب چارچوبی نظری و به روش تحلیلی - توصیفی به این سوال اصلی پاسخ دهد که ایران، ترکیه و عربستان به عنوان سه بازیگر مهم منطقه ای چه تاثیری بر ثبات سیاسی در عراق در سال های 2013- 2005 داشته اند؟ فرضیه پژوهش به این صورت است که رویکرد امنیت محور بازیگران منطقه ای و رقابت آنها، زمینه بی ثباتی سیاسی را در عراق فراهم آورده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که رقابت های این سه کشور در صحنه عراق و همچنین دیدگاه امنیت محور آنها به این کشور که در مورد ایران، نگرانی از تروریسم، تاثیر وضعیت کردستان عراق بر کردهای داخلی و حضور بازیگران فرا منطقه ای، در مورد ترکیه، تاثیر وضعیت کردهای شمال عراق بر کردهای این کشور و نگرانی از فعالیت های پ.ک.ک و در مورد عربستان، اثرات شیعیان عراق بر اقلیت شیعه این کشور و تاثیر دموکراسی سازی در عراق بر کاهش مشروعیت سیاسی حکومت عربستان، می باشد زمینه بی ثباتی سیاسی در عراق را فراهم کرده است.