پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازتوانی شناختی مبتنی بر رایانه بر نقایص شناختی سالمندان مبتلا به دمانس آلزایمر صورت گرفت. مطالعه حاضر با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. با روش نمونه گیری در دسترس، 16 نفر از سالمندان مبتلا به آلزایمر ساکن خانه سالمندان کرمان که ملاک های ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار¬گرفتند. شرکت¬کنندگان پرسشنامه معاینه مختصر وضعیت روانی، آزمون حافظه¬وکسلر، آزمون برج¬لندن، آزمون برو- نرو، و آزمون بندر گشتالت را تکمیل¬کردند. برنامه بازتوانی شناختی مبتنی بر رایانه با استفاده از نرم افزار neurotraining به مدت 24جلسه، به مدت8 هفته، 2-3 بار در هفته، هر جلسه 1 ساعت، برای گروه آزمایش اجرا شد. یک پیگیری 2 ماه پس از اجرای بازتوانی اجرا¬شد. داده ها با مدل تحلیل واریانس چند متغیری اندازه گیری های مکرر تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که گروه آزمایشی درمقایسه با گروه کنترل پس از دریافت مداخله بازتوانی شناختی مبتنی بر رایانه به طور معنادار آسیب مغزی کمتر برحسب نمرات معاینه وضعیت روانی(94/. = 2?)، عملکردهای اجرایی کارامدتر برحسب نمرات برج لندن (68/. = 2?)، عملکرد توجه کارامدتر برحسب نمرات آزمون برو- نرو(93/. = 2?)، عملکرد حافظه کارامدتر برحسب نمرات آزمون حافظه وکسلر (89/. = 2?)، و آسیب مغزی کمتر برحسب نمرات آزمون بندر - گشتالت(88/. = 2?) نشان دادند. افزون برآن، یافته ها حاکی از آن بود که اثر مداخله بر همه متغیرها در مرحله پیگیری از ثبات برخوردار بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که مداخله بارتوانی شناختی مبتنی بر رایانه بر بهبود عملکرد شناختی سالمندان مبتلا به آلزایمر خفیف موثر است. توصیه می شود در مراکز درمانی و نگهداری سالمندان از این مداخله استفاده شود.