هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مدل پنج عاملی شخصیت و خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی در دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان بود. جامعه ی آماری تحقیق کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد (1152 نفر) بودند که در نیمسال تحصیلی دوم 91-1390 به تحصیل اشتغال داشتند. نمونه آماری 296 نفر (145 نفر مرد، 151نفر زن) به روش نمونه گیری طبقه ای مشارکت کردند. ابزار پژوهش را پرسش نامه 5 عامل بزرگ شخصیتی (neo-ffi) و مقیاس خودکارآمدی- تصمیم گیری شغلی(cdmse-sf) تشکیل می داد. در تجزیه و تحلیل داده ها ، علاوه بر استفاده از شاخص-های آمار توصیفی، از رگرسیون چند متغیره (همزمان) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که: بین متغیرهای ویژگی های شخصیتی (برون گرایی ، با وجدان بودن، دلپذیربودن و انعطاف پذیری) و خودکارآمدی- تصمیم گیری شغلی همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت. ویژگی های شخصیتی (برون گرایی، با وجدان بودن، دلپذیربودن و انعطاف پذیری) به طور معناداری خودکارآمدی– تصمیم-گیری شغلی را پیش بینی می کنند.