صرع، تخلیه الکتریکی مغز و یک اختلال شایع پزشکی است. بیمار صرعی باورها و نگرش هایی در مورد خود شکل می دهد که از عقاید یک فرد عادی متفاوت است و این نگرش ها به وسیله تجارب منفی مربوط به ابتلا به صرع تقویت شده و منجر به سطوح بالای افسردگی و اضطراب مزمن می شود. هدف این مطالعه مقایسه انعطاف پذیری شناختی و نظریه ذهن و سیستم های مغزی - رفتاری در افراد مصروع و غیر مصروع بود. روش تحقیق حاضر، شبه تجربی می باشد. نمونه شامل 50 نفر از افراد مبتلا به صرع و50 نفر افراد عادی بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه انعطاف پذیری شناختی ، آزمون ذهن خوانی از طریق چشم ها (بارون کوهن و همکاران) و مقیاس سیستم های بازداری/ فعال سازی رفتاری (bis/bas) استفاده شد. داده ها از طریق آزمون آماری t و تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه مبتلا به صرع در انعطاف پذیری شناختی، نظریه ذهن و سیستم های مغزی – رفتاری تفاوت معناداری وجود دارد. به این معنی که در انعطاف پذیری شناختی، نظریه ذهن و سیستم های مغزی/ رفتاری افراد مصروع اختلال وجود دارد.