از آنجا که یکی از ملاک های تمایز تفاسیر از یکدیگر، تفاوت روش تفسیری آنان است، در دوران اخیر بررسی و تحلیل روش های تفسیری بیش از پیش مدنظر قرار گرفته است. تفسیر إرشاد الحیران إلی توجیهات القرآن تألیف أحمد عبدالسلام أبومزیریق از جمله تفاسیر اهل سنت است که به زبان عربی و در دوازده جلد در قرن پانزدهم هجری به نگارش در آمده است. این تفسیر اولین تفسیر چاپ شده در کشور لیبی می باشد که شامل تفسیر تمامی سور قرآن است. مفسر در نگارش تفسیر خود، تنها از منابع تفسیری اهل سنت به خصوص «التحریر و التنویر» و «فی ظلال القرآن» مدد جسته است. روش تفسیری مفسر بر پایه تفسیر ادبی از قرآن می باشد به گونه ای که مباحث مفردات، إعراب و بلاغت در سرتاسر تفسیر و در ذیل تمام سور مشاهده می شود؛ لکن روش های دیگری مانند تفسیر قرآن به قرآن و گرایش های علمی و اجتماعی را نیز می توان در آن یافت. مفسر با هدف دوری از اسرائلیات، جایگاهی برای روایات حتی روایات اهل سنت در تفسیرش قائل نشده است. این تفسیر که براساس قرائت قالون از نافع مدنی به رشته تحریر درآمده است؛ از بحث های علوم قرآنی خالی نمی باشد و مفسر به فراخور حال به برخی از این مباحث مانند تناسب، إعجاز، نسخ، حروف مقطعه، سبب نزول و دیگر موارد پرداخته است. مفسر در ذیل برخی از آیات دیدگاه های تفسیری جدیدی را بیان نموده است.