امروزه کاربردهای وسیعی از نانولوله های کربنی در حوزه تکنولوژی زیستی پدیدار شده است. از مهم ترین آن رسانش هدفمند دارو های ضد سرطانی به سلول هدف می باشد. ارایه روش های محاسباتی بدلیل محدودیت های روش های تجربی از جمله خطاهای انسانی، خطاهای روش دستگاهی، وقت گیر بودن، هزینه بالا و... می توان جایگزین مناسبی برای این طرح باشد. (oh) در این پایان نامه داروی ضد سرطان کلرامبوسیل که بر روی نانولوله تک دیواره عامل دار شده با عامل دوپه شده توسط روش محاسباتی مکانیک کوانتمی در سطح هاتری فاک (hf) با مجموعه پایه (sto-3g) و (6-31g) در فاز گازی و حلال های آب، اتانول، متانول و استیک اسید در دمای 298 کلوین ابتدا برای دارو به تنهایی، نانو به تنهایی و سپس کوپل نانودارو بهینه سازی شد. و سپس اطلاعات ترمودینامیکی مربوط به هرکدام و طیف (ir) آنها از فایل خروجی محاسبات بررسی گردید. نتایج مربوط به پارامترهای ترمودینامیکی شامل میزان پایداری(?e)، میزان واکنش پذیری(?g)، میزان گرمازا بودن برهمکنش(?h) و طیف (ir) نانو+دارو، نشان می دهد نتایج برای مجموعه پایه (6-31g) نسبت به مجموعه پایه (sto-3g) بهتر بوده و به مقدار واقعی نزدیکتر می باشد. ضمنا در بین حلال ها و فاز گازی برای هر سه حالت مورد بررسی، حلال آب بهترین نتایج را نشان می دهد بدلیل اینکه پیوند هیدروژنی بین مولکول های آب و نانولوله عامل دار شده، برای حلال آب بیشتر از سایر حلال های ذکر شده می باشد و همچنین اثر هیدروفوبی بخش نانو نیز توسط گروه عاملی(oh) تصحیح شده است.