بخش کشاورزی یکی از محورهای اساسی توسعه در بیشتر کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته به شمار می‎رود. سرمایه یکی ازنهاده‎های ‎کمیاب و محدود کننده فعالیت و از عوامل مهم در تولید محصولات کشاورزی است. یکی از مهم‎ترین ابزارهای سرمایه گذاری در بخش کشاورزی، اعطای اعتبارات به کشاورزان به منظور افزایش توان و ظرفیت تولیدی آن ها می‎باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر بخشی اعتبارات کشاورزی برفرایند مدیریت ‎تولید، متغیرهای عمده و عملکرد اقتصادی در بخش‎های باغی، دامی و زراعی منطقه تحقیق از جمله تولید ناخالص، هزینه‎های تولید ،سود ناخالص و سود خالص در واحدهای کشاورزی که ازاعتبارات بانکی استفاده نموده‎اند می‎باشد. جهت بررسی این موضوع و تحقق هدف پژوهش، واحدهای کشاورزی در بخش‎های مزبور که در پنج سال گذشته از اعتبارات استفاده کرده‎بودند و به همان تعداد واحد که وام نگرفته بودند، جمعا 168 واحد، انتخاب شده و مورد مقایسه قرار گرفتند. شیوه دریافت اطلاعات این تحقیق، به صورت مطالعات میدانی بوده که به صورت پیمایشی و به روش مقطعی برای سال زراعی 92-91 انجام گردید. ابزار جمع‏آوری اطلاعات پرسشنامه می‎باشد که با مصاحبه حضوری ازکشاورزان گردآوری شد. روایی این ابزار توسط اساتید دانشگاه و صاحب نظران تائید شد. پایایی آن از طریق آزمون آلفای ‎کرونباخ به ترتیب 884/0 749/ 0 و 912/0برای بخش‎های دامی، باغی و زراعی محاسبه شد. به منظور دستیابی به هدف تحقیق ازآنالیزها و آزمون‎های آماری استفاده به عمل‎آمد. نتایج تحقیق نشان داد؛ اعتبارات کشاورزی در بخش‎های؛ باغی 872/0، دامی 709/0 و زراعی507/0 توانایی تبیین واریانس متغیر وابسته سود خالص و عملکرد را دارا می‎باشد. ‎پیشنهادهای لازم در این زمینه ارائه شد.