در این تحقیق تأثیر سه رقیق کننده واکنش پذیر بر خواص رزین تابش پز اپوکسی آکریلات بررسی شده است. برای این منظور با استفاده از اپوکسی 828 و اسید آکریلیک رزین اپوکسی آکریلات تهیه و با طیف سنجی ftir شناسایی شده است. پیک های اصلی به دست آمده در طیف ftir مشخص می کند که محصول به دست آمده رزین اپوکسی آکریلات مورد نظر است. برای بهبود خواص رزین تابش پز مقادیر مختلفی نانورس، کلویزیت 15آ، (1، 3، 5 در صد وزنی) به آن اضافه شده و تصاویر sem آن ها به دست آمده است. این تصاویر نشان می¬دهند که پراکنش نانوذرات در نانوکامپوزیت حاوی ?% کلویزیت از همه بهتر است. خواص حرارتی نانوکامپوزیت¬های به دست آمده و اپوکسی آکریلات خالص (شاهد) توسط آزمون های tga و dsc، با یکدیگر مقایسه شده است. با توجه به نمودارهای به دست آمده در می یابیم که tg نانوکامپوزیت¬ها نسبت به tg رزین اپوکسی آکریلات خالص کمتر است و نانوکامپوزیت 3% وزنی کمترین tg را دارد. زنجیرهای پلیمری در رزین های اپوکسی آکریلات در دماهای بالاتر از دمای tg منظم تر در کنار یکدیگر قرار می گیرند و با افزایش بیشتر دما ذوب نمی شوند، بلکه تجزیه می شوند. افزودن نانورس به رزین و افزایش مقدار آن پایداری حرارتی نانوکامپوزیت¬های تهیه شده را افزایش می¬دهد؛ در نتیجه نانوکامپوزیت حاوی ?% نانورس بهترین پایداری در برابر حرارت را دارد. رزین های حاوی نانوکلویزیت در دو مرحله تجزیه می شوند. مرحل? دوم مربوط به تجزیه ذرات معدنی نانو است.