سود گزارش شده توسط واحد های انتفاعی، یکی از مهمترین معیارهای تصمیم گیری برای سرمایه گذاران می باشد. هدف سرمایه گذاران کسب سود از سرمایه گذاریهای خود می باشد آنها با توجه به ریسکی که می پذیرند به دنبال بازده مورد انتظار خود می باشد. بنابراین برای اینکه در تصمیم گیری خود درست عمل کنند، علاوه بر آن ،مدیریت سود را نیز بایستی در نظر بگیرند. اگر چه تعریف یکسانی از مدیریت سود وجود ندارد، ولی یکی از با اهمیت ترین معیارهایی که برای مدیریت سود می توان اظهار داشت، نزدیکی آن به وجه نقد و قابلیت استمرار آن می باشد. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش از نوع توصیفی همبستگی می باشد. گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و روش نمونه گیری در تحقیق حاضر، حذف سیستماتیک می باشد. قلمرو مکانی تحقیق شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و قلمرو زمانی آن دوره شش ساله بین سالهای 1386 تا 1391 می باشد. برای تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیه های تحقیق از روش رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است. با توجه به نتایج بدست آمده بین مدیریت سود و نرخ بازده دارایی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین بین مدیریت سود و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معناداری وجود ندارد. اما با توجه به علامت ضریب متغیر مدیریت سود، این رابطه مستقیم می باشد. بین مدیریت سود و نسبت جاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.