هرساله بخش عمده ای از درآمدهای ملی کشور صرف سرمایه گذاری در پروژه های عمرانی می گردد که ساختمان سازی در آن سهم به سزایی دارد. طرح های انبوه سازی مسکن به دلیل مشکلات طراحی، تعداد سازمان ها و افراد درگیر در پروژه، تنوع فعالیت ها، در چارچوب هزینه و زمان تعیین شده اولیه، به صورت مناسب انجام نمی گیرد. لذا نیاز به تکنیک مهندسی ارزش جهت بهینه نمودن هزینه ها و تخصیص منابع در طرح های عمرانی به خصوص انبوه سازی مسکن مشهود می باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی عوامل موثر در کاربرد مهندسی ارزش در پروژه های انبوه سازی مسکن و به صورت موردی در پروژه های انبوه سازی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و بررسی مشکلات و موانع کاربرد این تکنیک در زمینه های قوانین و مقررات، ساختار مجموعه های کارفرمایی، پیمانکاران، مشاوران طرح و مشاوران ارزش است. جامعه آماری تحقیق، کارشناسان و مدیران و پیمانکاران فعال در اجرای پروژه های انبوه سازی آشنا با مدیریت پروژه می باشند. جهت توصیف و تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد بیشترین تاثیر کاربرد مهندسی ارزش در مدیریت زمان و محدوده وکمترین تاثیر در مدیریت ارتباطات می باشد. همچنین مهمترین مشکل و مانع در بکارگیری مهندسی ارزش نبود تبلیغات و انگیزش است.