پژوهش حاضر با هدف مشخص کردن ارتباط بین استرسورهای روانی اجتماعی و آسیب پذیری در برابر اعتیاد در بین دانش آموزان انجام گرفته است. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد و برای پژوهش نمونه ای به حجم تقریباً 483 نفربه روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است. در پژوهش حاضر پرسشنامه های ادراک حوادث استرس آور بختیارپور و بنی جمالی و پرسشنامه آسیب پذیری در برابر اعتیاد انیسی اجرا گردید. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون‏ چندگانه موردتحلیل قرار گرفت.مولفه های آسیب پذیری به اعتیاد عبارتند از افسردگی و درماندگی،اضطراب و ترس،نگرش مثبت به مواد و هیجان خواهی بالا که نتایج تحلیل نشان داد که بین افسردگی و درماندگی با مسائل مرتبط بافقدان،نگرش مثبت به مواد با مسائل مرتبط بافقدان، اضطراب و ترس با مسائل تحصیلی و شغلی، هیجان خواهی بالا با مسائل مرتبط با فقدان،هیجان خواهی بالا با مسائل مربوط به انطباق مجدد و بین متغیر اضطراب و ترس و مسائل مرتبط با انطباق مجدد همبستگی مثبت و متوسطی وجود دارد. واز بین این متغیرها حل رویدادهای ناخوشایند بیشترین توان را در پیش بینی آسیب پذیری در برابر اعتیاد دارا می¬باشد و بعد از این متغیرمسائل مربوط به فقدان نیز به صورت منفی آسیب پذیری در برابر اعتیاد را پیش بینی می¬نماید. نتیجه: تحقیق حاضر نشان داد استرسورهای روانی اجتماعی می توانند در آسیب پذیر کردن نوجوانان به اعتیاد نقش داشته باشند.