هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی رابطه و اثر ساختار سرمایه به عنوان یک متغیر مهم بر مربوط بودن اطلاعات حسابداری می باشد. در پژوهش حاضر با به کارگیری داده های پانل مربوط به نمونه ای متشکل از 123 شرکت حاضر در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های 1387 تا 1391 و با استفاده از روش ها و آزمون های اقتصادسنجی خاص داده های تلفیقی و با استفاده از دو مدل به بررسی رابطه بین ساختار سرمایه با مربوط بودن ارزش دفتری و رابطه بین ساختار سرمایه با مربوط بودن سود حسابداری پرداخته شده است. نسبت کل بدهی به کل دارایی ها به عنوان متغیر ساختار سرمایه در نظر گرفته شده است. برای ارزیابی مربوط بودن ارزش دفتری از مدل اولسون و برای ارزیابی مربوط بودن سود حسابداری نیز از مدل استون و هریس استفاده شده است . برای بررسی این روابط از یک مدل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است و سپس، فرضیات پژوهش با استفاده ازپیش آزمون های لازم و تخمین های حاصل از این مدل، مورد آزمون قرار گرفته است . ضمن اینکه متغیرهای اندازه شرکت ، ضریب قیمت به سود، ریسک و رشد فروش به عنوان متغیرهای کنترل به مدل اضافه شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که نسبت بدهی که نمایانگر ترکیب و ساختار سرمایه است، با قیمت سهام رابطه مثبت و معنی داری دارد. و متغیر ساختار سرمایه تأثیر معنی داری بر این رابطه (مربوط بودن ارزش دفتری سهام) دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان می دهد که نسبت بدهی که نمایانگر ترکیب و ساختار سرمایه است، با بازده سهام رابطه معنی داری ندارد. و متغیر ساختار سرمایه تأثیر معنی داری بر این رابطه (مربوط بودن سود حسابداری) ندارد.