آتش یکی از عناصر بنیادی ، در تکوین هستی و در جهان مادی به شمار می آید . با توجَه به ارزش و اهمیَت آن در زندگی بشر ، از دوره های باستان تاکنون ، روایت های اعتقادی و آئینی بیشماری را نقل کرده اند. جایگاه خدای آتش در باورهای ایرانیان باستان از مراحل گوناگون گذر کرده است . در متن های دینی واژه آتش همراه با صفات آتر و آذر آمده است . آتر را می توان خدای توانای پاک معنی کرد و پیدایش و پیوند صفات آتر را برآمده از روندی دانست که به آمیختگی تدریجی باورهای هند و ایرانیان باستان منجر شده است. در یونان باستان نیز در دوره های گوناگونی به عنوان خدای آتش نام برده می شود . مانند : هفائیستوس ( در روم ولکان خوانده می شود ) ، هیلیوس خدای خورشید ، هیستیا ، پرومتئوس ( هدیه دهنده آتش به انسان ). تاکنون در زمینه عنصر آتش و تحلیل اساطیری همزمان آن در اساطیر ایران ، یونان و روم به صورت خاص پژوهشی انجام نگرفته اما کتاب ها ، پایان نامه ها و مقالات مشابه در زمینه اسطوره یا آتش نوشته شده است . روش مورد استفاده در این پژوهش تحلیلی- توصیفی است .هدف این پایان نامه بیان جایگاه و کارکردهای گوناگون این عنصر مقدس در اساطیر ایران ، یونان و روم و عنوان شباهت ها و تفاوت های آنان است .