هدف این پژوهش، شناسایی جنبه های مشکل آفرین در نوشتار دانش آموزان دوره ی ابتدایی مدرسه ی راه زینب واقع در شهرستان انزلی با تأکید بر خلأهای انسجامی است. در این پژوهش، انسجام در قالب مدل هلیدی و حسن (1976) مورد مطالعه قرار می گیرد. همچنین ترتیب به کارگیری ابزارهای انسجامی طبق این مدل ارزیابی می شود. بررسی بر روی انسجام نشانگر آن است که دانش آموزان تمایل به استفاده از ابزارهای انسجامی به شیوه ی معناداری دارند. در حقیقت، ارجاع پربسامدترین ابزار انسجامی است که در نوشتار دانش آموزان دیده می شود. به علاوه، جایگزینی کم بسامدترین ابزاری است که توسط دانش آموزان دوره ابتدایی به کار گرفته می شود. افزون بر این، نتایج حاکی از آن است که بیشترین خطاهایی که دانش آموزان در نوشتار مرتکب می شوند مربوط به خطاهای ربطی است. در طرف مقابل، جایگزینی و حذف از کم¬بسامدترین خطاهای انسجامی در نوشتار دانش آموزان دوره ی ابتدایی است و در نهایت سایر جنبه های مشکل¬زا در نوشتار دانش آموزان نظیر خطاهای واژگانی، نحوی و املایی در نمودارهایی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. نتایج این تحقیق می تواند به معلمان کمک کند تا به شناخت مشکلات انسجامی و سایر خطاهایی که دانش آموزان در نوشتار خود با آن مواجه¬اند بپردازد و مهارت های نوشتاری دانش آموزان را از نظر سطح کیفی بالا ببرند. کلید واژه ها: متن، انسجام، ابزارهای انسجامی، خطاهای انسجامی، خطاهای املایی، خطاهای واژگانی، خطاهای نحوی، مهارتهای نوشتاری(نگارش خلاق)،رویکرد نقش گرا