چکیده هدف این پژوهش، بررسی تعاملات خاقانی و شاعران هم¬عصرش می¬باشد تا با تکیه بر آن، بتوان به درک روشن و بهتری از وضعیت سیاسی، اجتماعی و ادبی قرن ششم رسید، همچنین نکات زیباشناختی و مضامین شعری این اشعار تحلیل و بررسی گردد و شخصیت خاقانی در اشعاری که در تعامل با شاعران معاصرش داشته¬است، شناخته¬شود. روش گردآوری مطالب در این پژوهش، کتابخانه¬ای است و روش تحقیق نیز توصیفی ـ تحلیلی می¬باشد. بررسی تعاملات خاقانی نشان می-دهد که مناسبات او با بیشتر شاعران معاصرش بعد از مدتی دوستی به دلایل مختلف به دشمنی ختم شده¬ و درباره¬ی روابط خاقانی با این شاعران داستان¬هایی ذکرشده¬است که به واقعیت نزدیک نمی¬باشد. همچنین با تحلیل نکات زیباشناختی در اشعاری که شاعران معاصر خاقانی در در ارتباط با یکدیگر سروده¬اند، می¬توان به تفاوت سبک شعری خاقانی در مقابل شاعران دیگر دست یافت؛ زیرا شاعر شروان بیشتر از استعاره بهره برده¬است، اما در اشعار دیگر شاعران، بسامد تشبیه و کنایه بیشتر است و هجو، فخر، بث¬الشکوی، مدح و رثا از جمله مضامین این اشعار است که هجو و مفاخره بیش از مضامین دیگر نمود پیداکرده¬است. علاوه براین، روانشناسی شخصیت خاقانی در تعامل با شاعران هم¬عصرش نشان می¬دهد که وی شاعری زودرنج، بدبین و خودشیفته بوده¬است که در شکل¬گیری شخصیت حساس او وضعیت آشفته¬ی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی قرن ششم ¬تأثیر زیادی داشته است.