نام پژوهشگر: سمیه حسینی طلب
سمیه حسینی طلب بهروز قاسمی
مدل های تعالی سازمانی ابزاری قدرتمند در ارزیابی عملکرد سازمان ها بشمار می آیند و بسیاری از سازمان ها در جهان از این ابزارها بهره برده اند. رهبران سازمان های ایرانی نیز از یک دهه پیش با این مدل ها آشنا شده و برای ارزیابی عملکرد خود یکی از رایج ترین این مدل ها یعنی مدل تعالی بنیاد اروپایی مدیریت کیفیت (efqm) را بکار گرفته اند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه امکان سنجی استقرار نظام تعالی سازمانی مبتنی بر مدل efqm در بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نهاد حاکمیتی و پیش رو در این امر به انجام رسید. روش پژوهش، پیمایشی از نوع توصیفی است و جامعه آماری متشکل از کارکنان حوزه منابع انسانی بانک مرکزی می باشد که با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفی ساده، حجم نمونه مناسب برای این جامعه تعیین گردید. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد مدل efqm می باشد. عمده تحلیل های انجام شده در این تحقیق با بهره گیری از روش های آمار استنباطی انجام پذیرفت و به منظور توصیف ویژگیهای عمومی پاسخ دهندگان نیز از آمار توصیفی استفاده شده است. در این پژوهش فرض وجود تفاوت معنادار بین وضعیت موجود و مطلوب معیارهای نُه گانه نظام تعالی سازمانی مبتنی بر مدل efqm در حوزه منابع انسانی بانک مرکزی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که به غیر از فرضیه های سوم، چهارم و هفتم، سایر فرضیه ها مورد تأیید واقع نمی گردد. این بدین معناست که عمده مولفه های تعالی در حوزه منابع انسانی بانک مرکزی در وضعیت مطلوب و قابل قبولی قرار دارد. در انتها نیز، پیشنهادهایی به سازمان مورد بررسی برای ارتقای تعالی سازمانی و در نتیجه تسهیل فرآیند پیاده سازی مدیریت تغییر در این سازمان ارائه می گردد.