آن چه که امروزه در زمینه ی آموزش معماری بیشتر مورد توجه قرار می گیرد، ارتقاء و تسریع یادگیری در دانشجویان این رشته است. اجرای برنامه های آموزش رشته ی معماری، مستلزم مکانی مناسب برای انجام رفتارهای مربوط به آن است، بنابراین نمی توان نقش محیط کالبدی آموزش را در فرآیند یادگیری دانشجویان نادیده انگاشت. مطابق فرضیه ی این پژوهش، عوامل محیطی و کالبدی فضا، نقش موثری در افزایش میزان یادگیری دانشجویان رشته ی معماری در محیط آموزش دارند. در این راستا، چگونگی این تاثیر و ویژگی های کالبدی فضای متناسب با آموزش رشته ی معماری، موضوعی است که بحث و بررسی بیشتری را می طلبد. لذا پژوهش حاضر در جهت نیل به فضایی که ویژگی های کالبدی آن به ارتقاء و تسریع فرآیند یادگیری در دانشجویان رشته ی معماری یاری می رساند، انجام شده است. در این راستا، مولفه های ویژه ای همچون: اجتماع پذیری، انعطاف پذیری، حس تعلق، ادراک و تجارب بصری و نیز رابطه ی این عوامل با محیط کالبدی آموزش رشته ی معماری مورد مطالعه و بحث قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش حاضر، مجموعه راهبردهایی است که می تواند در تدوین الگوهای طراحی فضای متناسب با آموزش رشته ی معماری مورد استفاده قرار گیرد.