هدف از پژوهش حاضر شناخت و تحلیل جامعه¬شناختی فرایند فرار دختران از منزل می¬باشد. این تحقیق به صورت کیفی و با روش گرنددتئوری انجام شده است، جامعه آماری آن دختران فراری شهر تهران می¬باشد که 16 نفر از آنان در مراکز بهزیستی و نگهداری دختران فراری با روش نمونه¬گیری تعمدی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اصلی تحقیق مصاحبه می¬باشد، این مصاحبه¬ها به صورت باز، محوری و گزینشی کدبندی شدند و در نهایت مدلی به دست آمد که فضای محیطی این دختران را قبل و بعد از فرار به خوبی ترسیم می¬کند، و بیانگر ناهنجاری¬ها و مشکلات خانوادگی چون طلاق والدین، بی¬بندوباری¬ خانوادگی، اعتیاد والدین، آزارجسمی وجنسی در خانه، ناموس فروشی و رابطه با جنس مخالف می¬باشد، همچنین نشان¬دهنده مشکلات و مسائلی است که بعد از فرار برای این افراد به وجود آمده است این مسائل عبارتند از: مورد تجاوز قرار گرفتن، آوارگی و سرگردانی، مصرف مواد مخدر و الکل، خود فروشی و عدم رضایت از محیط بهزیستی. پیامد این مشکلات خانوادگی، فرار و مسائل پس از آن به صورت ناامیدی، پشیمانی، رسیدن به پوچی و فکرکردن به خودکشی بروز یافته است.