فلسطین مهم¬ترین مسئله در جهان اسلام بوده و با انقلاب اسلامی ایران به دلیل داشتن ایدئولوژی اسلامی، گره خورده است به گونه¬ای که شاعران انقلاب اسلامی همواره سعی کرده¬اند در اشعارشان از ملت مظلوم فلسطین دفاع کنند. در این پژوهش برای تبیین رابطه¬ی ادبیات مقاومت ایران و فلسطین، ضمن تعریف ادبیات مقاوت، ویژگی¬های ادبیات مقاومت دو کشور و هم¬چنین مشخص کردن محورهای ادبیات تطبیقی، با استفاده از اشعار محمود درویش و موسوی گرمارودی به بررسی مضامین پایداری و شاخصه¬های ادبی دو ادبیات پرداخته¬ایم. مضامین مشترک بسیاری در اشعار محمود درویش و موسوی گرمارودی می¬توان یافت. اما زاویه¬ی دید شاعران به این مضامین، متناسب با شرایط جامعه و هم¬چنین روحیات و نگرش ادبی¬، متفاوت است و از طرفی توجه شاعر فلسطین به ادبیات، به مراتب بیش¬تر از شاعر ایرانی است؛ در مقابل، مضمون برای شاعر ایرانی اهمیتش از ادبیات بالاتر است. با وجود این¬که، تأثیر ایدئولوژیکی مسئله¬ی فلسطین را به¬وضوح می¬توان در اشعار موسوی گرمارودی یافت، اما باید توجه داشت، شاعر ایرانی به خاطر تأثیر از ادبیات پایداری فلسطین از ملت فلسطین حمایت نمی¬کند بلکه شاعر می-خواست به¬یکی از آرمان¬های انقلاب اسلامی، که همان دفاع از مظلومان جهان بود، جامه¬ی عمل بپوشاند. در مقابل نیز ادبیات مقاومت ایران نتوانست بر شاعر فلسطین تأثیر چندانی بگذارد و این موضوع در دیوان محمود درویش نمایان است.