مسئل? پیوند سینما و ادبیات در حوز? سینمای اقتباسی همواره یکی از مباحث چالش برانگیز بوده است. تعدد و برخورد آراء صاحب نظران ادبی و سینمایی دربار? فرآیند تأثیرگذاری و تأثیرپذیری ادبیات و سینما بر و از یکدیگر یکی از فصول مهم نقد و مطالعات نظری سینمای اقتباسی را شامل شده است. علی رغم نظرات موافق و مخالف در این باره، سینمای اقتباسی از زمان آغاز به کار هنر سینما به حیات خود ادامه داده و همواره نسبت آن با ادبیات داستانی پویاتر و سازنده تر شده است. آثار سینمای اقتباسی صرف نظر از نسبت وفاداری به اصل و منبع داستانی خود و موفقیت یا عدم موفقیت آن در مقایس? با نمون? پیشین آن، به واسط? توانمندی ها، محدودیت ها و بهره مندی از ابزار تکنیکی و رسانه ای خاص-که متفاوت از ماهیت ادبیات است- در حوز? نقد و داوری به اثر هنری مستقل تبدیل می شود. در این پایان نامه نظری? بیش متنیت ژرار ژنت به عنوان میزان و معیاری علمی و روش مند برای تحلیل فرآیند اقتباس یک اثر سینمایی از یک داستان ادبی به عنوان منبع اصلی آن پیشنهاد شده است. براین اساس داستان «گاو»، یکی از شاخص ترین آثار ادبیات داستانی معاصر (پیش متن)، و فیلم نام? «گاو» به عنوان یکی از اولین و مطرح ترین نمونه های اقتباس سینمایی در ایران (بیش متن) بر پای? این نظریه بررسی شده است. نتایج حاصل از این پژوهش ارائ? تحلیلی در چارچوب نظری? مورد اشاره و تعیین حدود و مرزهای تقلید و تراگونگی (افزایش، حذف و جانشینی) در فرآیند اقتباس می باشد.