در کتاب ساخت فرهنگ ها، به ضرورت حرکت از حوزه مطالعات فرهنگی به سمت مطالعات ترجمه اشاره می شود و استراتژی های جدید جمع آوری شده از تاریخ ترجمه، مانند آنچه ما درگفته های لفور در مورد ترجمه aeneid یا عقاید بسنت در مورد ترجمه های inferno می بینیم، نه تنها به مترجمان بینش بیشتری درباره عمل ترجمه می دهد، بلکه به منتقدان مطالعات فرهنگی نیز دیدگاه جدیدی نسبت به دستکاری فرهنگی ارائه می دهد. با این دیدگاه مترجمان قدرت بیشتری پیدا می کنند و به نظریه پردازان نیز این امکان داده می شود که مشاهده بهتری از روند واسطه بین فرهنگ ها و یا انتخاب واژه ها، فرم ها، تفاوت های ظریف فرهنگی، و معنا در فرهنگ های مربوطه خود را داشته باشند. همانطور که بسنت و لفور در ساخت فرهنگ ها استدلال می کنند، مطالعات ترجمه بررسی تعامل فرهنگی است، و در نتیجه صاحبنظران مطالعات فرهنگی، نظریه پردازان ادبی، انسان شناسان، قوم شناسان، روانشناسان، و فلاسفه زبان و همه کسانی که علاقه مند به فرآیندهای اجتماعی چند فرهنگی هستند،می توانند این کتاب را مورد مطالعه و بررسی قرار دهند. ساخت فرهنگ ها نوشته بسنت و لفور بر اساس یک سری از متون است که نقطه عطفی در تاریخ را نشان می دهند. این دو شاید بیش از محققان دیگر در این زمینه، سبب قرار گرفتن مطالعات ترجمه بر روی نقشه علمی شدند. آنها در سال 1976 درکنفرانس تاریخی در لون (لووین) بلژیک شرکت کردند، کنفرانسی که بیشتر متخصصان موافق با آنها در زمینه مطالعات ترجمه شرکت داشتند. در مجموعه ای از مقالات این کنفرانس تحت عنوان ادبیات و ترجمه (هولمز و همکاران، 1978)، مقاله لفور با عنوان"ترجمه عبارتست ازمرکز رشد دانش ادبی"، مطرح شد که در مورد زبانشناسی،ادبیات ،عوامل فرهنگی درمطالعات ترجمه و موضوعاتی بودکه بیشتر در مقاله هایی که منتخبات نظم و نثر اند به چشم می خورد کتاب ساخت فرهنگ در ترجمه مجموعه ای از مقالات است که توسط خانم بسنت جمع آوری شده است. این مقالات به تازه ترین تحولات در تئوری،مطالعات فرهنگی،مطالعات ترجمه ای(که محققان ترجمه آن را مطالعات توصیفی نام گذاری کردند)و آموزش ترجمه می پردازد. سوزان بسنت و اندره لفور همچنان مزرهای زمینه مطالعات ترجمه را گسترش می دهند. این کتاب فقط مجموعه ای از مقالات و مذاکرات کنفرانس های انجام شده قبلی ویامقالاتی که در مجلات منتشر شده اند نیست بلکه ارائه ای جدید و منتشر نشده ای است که در قالب کار جدید این دو نفر در طی سمینارهای برنامه تحصیلی در مرکز مطالعات فرهنگی بریتانیا در دانشگاه وارویک صورت گرفته است و اساسا تجدید نظر و اصلاح در مقالات منتشر شده قبلی است.