وجوه ارسالیِ خارجی به عنوان یکی از بزرگترین و پایدارترین بخش مالی خارجی در کشورها، در طی سال¬های اخیر از دیگر جریان¬های حساس بین المللی مثل کمک¬های توسعه رسمی، بدهی بخش خصوصی و سبد اوراق بهادار سبقت گرفته و یک تضمین بسیار مهمی درکشورهای گرفتار با بحران¬های سیاسی و اقتصادی فراهم کرده است. با این وجود، اثرات وجوه ارسالی پیچیده می¬باشد زیرا با توجه به مقدار فزاینده آن، ممکن است منجر به بیماری هلندی در کشورهای دریافت کننده شود. در این مطالعه به بررسی اثر وجوه ارسالی خارجی بر بخش صنعت، به عنوان بخش قابل تجارت، طی دوره 1990-2010، با استفاده از اطلاعات مقطعی-مقطعی در کشورهای در حال توسعه و برخی از کشورهای توسعه یافته دریافت کننده وجوه ارسالی با توجه به محدودیت¬های این مطالعه پرداخته شده است. نتایج بدست آمده حاصل از برآورد الگوی مورد مطالعه، با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی و حداقل مربعات دو مرحله¬ایی نشان دادند که وجوه ارسالی خارجی غالباًً اثر منفی و بی¬معنی (بین 0/73 - تا 0/28-) بر بخش صنعت، به عنوان بخش قابل تجارت دارد که از لحاظ آماری بیانگر بی تاثیر بودن درآمدهای وجوه ارسالی بر بخش صنعت می¬باشد.