پژوهش حاضر به منظور بررسی آکوستیکی آهنگ گفتار در کودکان مبتلا به اتیسم و مقایسه آنها با کودکان عادی به انجام رسیده است. هدف این پژوهش بررسی الگوی آهنگ گفتار، میانگین زیروبمی، دامنه زیروبمی، دیرش و شیب در کودکان مبتلا به اتیسم و مقایسه آن با کودکان عادی بود. جمعیت نمونه در این پژوهش از 15 کودک مبتلا به اتیسم و از 15 کودک عادی تشکیل شده است. به منظور بررسی آهنگ گفتار در جمله¬های خبری و پرسشی از آزمونی استفاده شد. این آزمون از 19 تصویر از فرهنگ مصور افعال تشکیل شده است. بعد از تجزیه وتحلیل ??? جمله به¬وسیله نرم افزار پرات و با استفاده از چهارچوپ نظری تیلر، از آزمون پارامتریک t-test مستقل برای مقایس? میانگین زیروبمی، دامن? زیروبمی، دیرش، شیب و شدت بین کودکان مبتلا به اتیسم و عادی استفاده شد. به منظور آزمودن الگوی آهنگ در دو جمل? خبری و پرسشی از آزمون آماری کای اسکوئر و برای مقایسه کودکان مبتلا به اتیسم با یکدیگر نیز از روش توصیفی رسم نمودار استفاده کردیم. از آزمودن متغیرهای هفت فرضیه نتایج زیر حاصل شد: 1) الگوی آهنگ جمله های پرسشی وخبری در دو گروه متفاوت است،2) میانگین زیروبمی در کودکان مبتلا به اتیسم با توجه به شدت اتیسم در جمله های خبری متفاوت و در جمله پرسشی تا حدی متفاوت است،3) در تولید جمله¬های خبری و پرسشی میانگین زیروبمی در کودکان مبتلا به اتیسم و کودکان عادی است یکسان است،4) دامن? زیروبمی در جملات خبری در کودکان مبتلا به اتیسم متفاوت با کودکان عادی است و در جملات پرسشی در دو گروه یکسان است، 5) شدت (حداقل، حداکثر و میانگین) در جمل? خبری و پرسشی در کودکان مبتلا به اتیسم و کودکان عادی یکسان است.دیرش موجود در جمله¬های پرسشی و خبری در کودکان مبتلا به اتیسم و کودکان عادی یکسان است، 7) شیب رخدادها (قله¬ها) موجود در جمله¬های پرسشی و خبری در افراد مبتلا به اتیسم و کودکان عادی یکسان است.