کم توجهی به زنان در برنامه ریزی و تخصیص منابع، موجب کند شدن و حتی عدم توفیق در برخی از برنامه های توسعه می شود. از این رو توجه بسیاری بر توانمند سازی زنان روستایی ، به مثابه نیمی از توان توسعه معطوف شده است. در تحقیق حاضر به تبیین نقش زنان در اقتصاد سکونتگاه های روستایی با تاکید بر اشتغال پرداخته شده است، که فرضیه های تحقیق به شکل زیر می باشد؛ بین پایگاه اجتماعی و اقتصادی زنان با میزان و نوع اشتغال آنان رابطه معناداری وجود دارد و در فرضیه دوم نیز؛ بین تنموع شغلی، توانمندی و کیفیت زندگی زنان در محدوده مورد مطالعه رابطه معناداری وجود دارد. هدف تحقیق حاضر، بررسی سهم زنان روستایی در فعالیت های اقتصادی روستایی و تاثیر آنان بر پایگاه اجتماعی و اقتصادی و کیفیت و توانمندی زنان می باشد. نوع تحقیق کاربردی، روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، و جامعه آماری تحقیق تمام روستاهای دهستان وراوی از شهرستان مهر می باشد. از بین 4 روستای این دهستان تمامی 4 روستا مورد نمونه گیری قرار گرفته است، که نمونه گیری آن به صورت تصادفی ساده انجام شده است. در تحقیق حاضر، روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات هم با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد، بین پایگاه اجتماعی و اقتصادی زنان (درآمد و تحصیلات و میزان اراضی) و نوع اشتغال زنان رابطه معناداری وجود دارد. ولی میان پایگاه اجتماعی و اقتصادی زنان و میزان اشتغال آنان هیچ رابطه معناداری وجود ندارد. میان توانمندی زنان و کیفیت زندگی آنان نیز رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد به طوری که هرچه زنان توانمندتر باشند سطح کیفیت زندگی آنان نیز بالاتر می باشد به طوری که زنانی که از لحاظ اقتصادی توانمندتر هستند دارای کیفیت زندگی بالاتری نیز می باشند.در پایان تحقیق پیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت زندگی زنان روستایی و بالاتر رفتن کیفیت زندگی آنان ارائه شده است.