ترکیب واحدهای تولید توان با آب شیرین¬کن¬های چند مرحله¬ای تبخیری یک رویکرد جدید مهندسی در افزایش بهره¬وری واحد تولید توان، کاهش مصرف انرژی و اثربخشی زیست محیطی به همراه کاهش میزان گاز دی¬اکسید¬کربن است. در این تحقیق امکان¬سنجی استفاده از انرژی حرارتی توربین بخار نیروگاه سیکل ترکیبی تحت عنوان انرژی مورد نیاز برای راه¬اندازی سیستم شیرین¬سازی بررسی شده است. به منظور توسعه کد طراحی واحد آب شیرین¬کن، دستگاه معادلات جرم و انرژی مربوط به سیستم شیرین¬سازی از نگاه حجم کنترلی و به روش غیر خطی در نرم افزار متلب حل شده است. مدل بهینه ترکیب نیروگاه سیکل ترکیبی با آب شیرین¬کن چندمرحله¬ای تبخیری، در حالت¬های مختلف طراحی از جهت تعداد مراحل آب شیرین¬کن و فشار بخار خروجی توربین بخار به کمک الگوریتم ژنتیک در دو حالت تک منظوره و چندمنظوره با در نظر گرفتن قیود طراحی (توان و مقدار آب تولیدی و هزینه سرمایه گذاری اولیه) ارزیابی شده است. برطبق این ملاحظات و بر مبنای شاخص بهینه¬سازی نسبت سود خالص به هزینه سرمایه¬گذاری ( )، در حالت طراحی بدون قید، آب شیرین¬کن با تعداد مراحل سه در فشار استخراجی سه بار از توربین بخار با نرخ بازده داخلی73/21 درصد و دوره بازگشت سرمایه 59/4 سال به عنوان مدل بهینه سیستم تولید همزمان آب و برق معرفی شده است. در حالت طراحی مقید آب شیرین¬کن شش افکت در فشار خروجی 3/0 بار با دوره بازگشت سرمایه 54/7 سال و نرخ بازده داخلی 26/13 به عنوان مدل بهینه معرفی شده است.