میمنت میرصادقی، شاعر و پژوهشگر معاصر، به سال 1316 در استهبان استان فارس متولد شد. او چهار دفتر شعر به نام های «بیداری جویباران، با آب ها و آینه ها، جان های آفتابی و زیر خونسردترین برف جهان» را در کارنامه ی هنری خود دارد. پژوهش حاضر در صدد است آثار این شاعر معاصر را از منظر سبک شناختی نقد و تحلیل کند و ویژگی های سبکی اشعار او را بنمایاند. این پژوهش بر اساس مدل سبک شناسی لایه ای "محمود فتوحی" در کتاب "سبک شناسی؛ نظریه ها، رویکردها و روش ها" انجام یافته است. بر اساس این رویکرد، شعر میرصادقی در پنج لایه ی متنی آوایی، واژگانی، نحوی، بلاغی و ایدئولوژیک مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین با توجه به جنسیت شاعر، سبک شعر و بیان او از چشم انداز باورها و عقاید مربوط به موقعیت زن در جامعه بررسی شده و در نهایت به انتخاب عنوان های شعری او نیز نگاهی انداخته شده است. نتایج پژوهش نشان داد که شعر میرصادقی از حیث کاربرد عناصر سبک ساز، متفاوت از جریان شعر نیمایی معاصر نیست. بسامد هنجارگریزی های سبکی در آثار او کم است، اما می توان مجموعه اشعار او را در زمره ی نمونه های درست، کم حشو و سنجیده ی شعر معاصر دانست. ره یافتن به طبیعت در جای جای شعر میرصادقی برجسته است، به گونه ای که می توان او را شاعر طبیعت نامید. شعر او اگرچه شعری فمینیستی نیست اما لطافت و نرمش زنانه در زبانش جلوه هایی یافته است. میرصادقی در انتخاب عنوان های شعری، از واژه ها و ترکیباتی برآمده از اشعارش بهره گرفته است و می کوشد با انتخاب عنوان هایی که اغلب با آرایه ی براعت استهلال همراهند، وحدت اندام وار میان متن و عنوان اثر را تقویت کند.