افزایش استفاده از وسایل نقلیه شخصی در شهرهای بزرگ، باعث بوجود آمدن آلودگی صوتی و هوایی، کاهش سرعت ترافیک و مشکل پارک قابل توجهی شده است. از سویی دیگر، وسیله نقلیه شخصی تا حد زیادی به محبوبترین روش رفت و آمد در میان مردم تبدیل شده است. مشترک سواری* به عنوان یکی از روش های مدیریت تقاضای سفر*، به جای تاکید بر افزایش ظرفیت خیابان ها و اتوبان ها، بر استفاده بهینه از ظرفیت خالی خودروهای شخصی و زیرساخت های موجود توجه دارد. در اکثر روش های ارائه شده برای حل مساله مشترک سواری، دو مرحله ی گروه بندی کاربران و مسیریابی بصورت جداگانه انجام گرفته است که این روش ها ضمن محدود کردن فضای جستجو، مانع از دستیابی به یک راه حل مناسب می شود، بنابراین در الگوی پیشنهادی با ارایه یک فرمول¬بندی جدید مرحله گروه بندی و مسیریابی کاربران بصورت همزمان طراحی و اجرا شده است. همچنین در این پایان نامه در جهت توسعه سیستم های مشترک سواری، از شبکه های چندساختی* استفاده شده است. بدین ترتیب که در الگوی پیشنهادی جهت طراحی برنامه ریزی سفر* برای کاربران، از سیستم های حمل و نقل دیگر مانند مترو، اتوبوس و تاکسی در کنار سیستم مشترک سواری استفاده شده است. چارچوب پیشنهادی برای بیست نفر از کارکنان یک شرکت در قسمتی از شهر تبریز پیاده¬سازی شده است. مرحله اول محاسبات، که فقط از خودروهای سواری شخصی در مساله مشترک سواری استفاده شده است، با الگوریتم ژنتیک* و الگوریتم کلونی مورچگان* پیاده سازی و اجرا شده و سپس نتایج بدست آمده مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به مناسب بودن نتایج الگوریتم کلونی مورچگان برای این مساله، در مرحله دوم محاسبات نیز برای حل مساله گسترش مشترک سواری در شبکه چندساختی از الگوریتم کلونی مورچگان استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان دهنده افزایش تعداد تطبیق درخواست ها، کاهش هزینه سفر کل سیستم و کاهش زمان انتظار مسافران می باشد که در نهایت منجر به افزایش رضایت مندی کاربران برای استفاده از سیستم های مشترک سواری می شود.