به منظور کاهش، جلوگیری از رشد و یا مهار اجرام بیماری زا و عوامل فساد مواد غذایی تحقیقات فراوانی در جهت یافتن نگهدارنده های طبیعی صورت گرفته و در حال حاضر نیز در حال انجام است. این مطالعه به منظور بررسی mic و mbc لیزوزیم و نایسین بر باکتری های اشریشیا کلای، لیستریا مونوسایتوژنز، استافیلوکوکوس ارئوس و سالمونلا تایفی موریوم و همچنین تأثیر غلظت های این ترکیبات بر میزان رشد باکتری های فوق انجام گرفته است. در این مطالعه غلظت های مختلف لیزوزیم و نایسین به صورت تنها و توأم (صفر، 53/19، 06/39، 13/78، 25/156، 5/312، 625، 1250، 2500، 5000 µg/ml) در محیط کشت tsb که در شش ph ، 5/5، 6، 5/6، 7، 5/7 و 8 تنظیم شده بود، به روش میکرودایلوشن و در دمای 24 درجه سانتی گراد و قرائت اثر ترکیبات بر روی میزان رشد باکتری ها با استفاده از دستگاه الیزا ریدر انجام شد. در بین چهار باکتری مذکور لیزوزیم کمترین تأثیر را بر باکتری اشریشیاکلای و بیشترین تأثیر را بر باکتری استافیلوکوکوس ارئوس داشت. تأثیر توأم این دو ماده بر روی لیستریا مونوسایتوژنز از بقیه کمتر و تأثیر توأم بر روی استافیلوکوکوس ارئوس از همه بیشتر بود. کمترین تأثیر نایسین در بین چهار باکتری نام برده بر روی لیستریا مونوسایتژنز و بهترین عملکرد را نایسین بر روی باکتری استافیلوکوکوس ارئوس داشت. در مورد چهار باکتری مذکور، استفاده توأم لیزوزیم و نایسین در ph های پایین موجب کاهش mic شد.