دو مشکل اساسی در مدل سازی سیستم های گسسته پیشامد، انفجار فضای حالت در مدل سازی با اتوماتا و وجود گذرگاه های غیرقابل کنترل در مدل سازی با شبکه های پتری می باشد. برای جلوگیری از رفتن سیستم به حالت های ممنوع که می تواند با آتش شدن گذرگاه های غیرقابل کنترل اتفاق افتد لازم است تا محدودیت هایی به شکل نامعادله بر سیستم اعمال شود. جدا از روش هایی که برای کاهش تعداد این محدودیت ها ارائه شده، اعمال این محدودیت ها بر سیستم های بزرگ پیچیده و بسیار مشکل است. روش ارائه شده در این پایان نامه بر پایه تقسیم مدل پتری حول گذرگاه های غیرقابل کنترل با توجه به معادلات همبستگی مکانی می باشد که باعث کاهش پیچیدگی محاسبات و سادگی اعمال این محدودیت ها بر مدل پتری و هم چنین فراهم آوردن امکان طراحی کنترل کننده در مدل های بزرگ می شود.