پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی حساسیت¬زدایی وبازپردازش حرکت چشم ودرمان شناختی رفتاری متمرکز برترومابر روی کودکان ونوجوانان دارای اختلال استرس پس از سانحه و مقایسه این دو روش درمانی صورت گرفت جامعه آماری شامل کلیه کودکان بی¬سرپرست وتک سرپرست تحت پوشش کمیته امدادامام خمینی(ره)شهرستاناسلام آبادغرب در سال 93-92 بود. برای مشخص کردن کودکان ونوجوانانی که دارای اختلال استرس پس از سانحه بودند از 130 نفر به صورت نمونه گیری غیرتصادفی از نوع در دسترس پرسشنامه غربال گری آزمون تجدیدنظرشده تأثیر رویداد (ies-r)، پرسشنامه سرندکردن حوادث تروماتیک- فرم خودگزارشی (tesi-sr) وفهرست علائم 90سوالی (scl- 90- r) را پاسخ دادند. از بین آنها 24 نفر که نمره بالای 43و 90 به ترتیب در مقیاس تجدیدنظرشده تأثیر رویداد(ies-r) و فهرست علائم 90سوالی (scl- 90- r) و نیز حداقل یک حادثه تروما را تجربه کرده بودند انتخاب شدند. 24 نفر به صورت غیرتصادفی از نوع در دسترس در دو گروه درمان حساسیت¬زدایی وبازپردازش حرکت چشم (n= 8) و درمان شناختی رفتاری متمرکز برتروما (n= 8) و یک گروه کنترل(n= 8) به صورت تصادفی جایگزین شدند. در مرحله پس آزمون نیز مجدداً همان مقیاس¬ها اجرا شدند. وتفاضل پیش آزمون پس آزمون آنها با استفاده از آزمون تحلیل تحلیل کواریانس چند مرحله¬ای و واریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد تفاوت آماری بین این دو درمان در کاهش خرده مقیاس¬های علائم روانشناختی و علائم تروماتیک مربوط به اختلال استرس پس ازسانحه وجود ندارد. نتیجه¬گیری: هردو درمان در کاهش علائم مربوط به تروما ناشی از اختلال استرس پس از سانحه به یک اندازه اثر گذار هستند ووتفاوت معنی داری از لحاظ بالینی بین اثرات درمانی این دو روش مشاهده نشد.