نام پژوهشگر: خدیجه بیدی
خدیجه بیدی محسن ملک افضلی
مهر المتعه از اقسام مهریه است که بعد از اسلام با تکیه بر منابع فقه مورد پذیرش قرار گرفته است در عین حال از جهت دایره شمول و مصادیق آن اختلافات جزئی میان فقهای شیعه از یک سو و میان فقهای شیعه و اهل سنت از سوی دیگر در مورد مفهوم و مصادیق آن وجود دارد در این تحقیق در نظر است با روش تحلیلی و توصیفی و با استناد به منابع فقهی و اقوال فقها ضمن بررسی مفهوم مهرالمتعه، مصادیق آن نیز شمارش شود. وحکم تکلیفی ادای این مهریه و احکام فرعی مرتبط دیگر نیز مورد بررسی قرار گیرد. پرداخت مهریه بر زوج واجب است. این در صورتی است که در عقد برای زن مهر المسمی قرار داده شده باشد ولی چنانچه در نکاح دائم برای زن مهری تعیین نشده باشد مستحق چه چیزی می باشد؟ آنچه که به دست می آید این است که چنانچه برای زنی در نکاح دائم مهری تعیین نشده باشد و قبل از هر گونه مواقعه ای، این نکاح به طلاق بینجامد واجب است که به زن متاعی (متعه ای) داده شود. همین خود بیانگر آن است که مهر شرط در نکاح نیست بلکه فرع بر آن است. برخی به اطلاق آیات در رابطه با مهر المتعه استناد کرده و دادن آن را به هر مطلقه ای واجب می دانند، برخی دیگر مستحب. ولی وجه اشتراک همگان آن است که دادن متعه به زن مطلقه غیر مدخول بها که مهر المسمی ندارد، واجب است.