هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه¬ی خودکارآمدی تحصیلی و فراشناخت با اضطراب امتحان و کمک طلبی تحصیلی در دانش آموزان پسرسال سوّم دبیرستان های شهر اهواز بود. جامعه¬ی آماری این پژوهش را تمام دانش آموزان پسر سال سوم دبیرستان¬های شهر اهواز در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل داده است. از این جامعه¬ی آماری نمونه ای به تعداد 330 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه¬های مقیاس خود کارآمدی تحصیلی میگلی و همکاران (2000) از مجموعه الگوهای یادگیری سازگار (pals) پرسشنامه¬ی فراشناخت حالتی اونیل و عابدی (1996) پرسشنامه¬ی اضطراب امتحان اهواز (1375) پرسشنامه¬ی رفتار کمک طلبی ریان و پینتریچ (1997) استفاده شد. برای تحلیل داده¬ها از روش های آماری تحلیل رگرسیون به دو روش ورود (enter) مکرر و مرحله¬ای (stepwise) و همبسگی کاننی استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که اضطراب امتحان توسط متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و فراشناخت تبیین نمی¬شود در حالی که حدود 20% از واریانس کمک طلبی تحصیلی توسط متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و فراشناخت تبیین می¬شود. همچنین نتایج همبستگی کاننی نشان داد که حدود 21% تا 32? واریانس اضطراب امتحان و رفتار کمک طلبی توسط ترکیب خطی خودکارآمدی و فرا شناخت تبیین می شود. کلید واژگان: خودکارآمدی تحصیلی، فراشناخت، اضطراب امتحان، کمک طلبی تحصیلی