علم پزشکی با توجه به اینکه با جسم و جان انسان ها مرتبط می باشد، از علوم مهم بشریت می باشدوبا توجه به افزایش روزافزون نیاز مردم، به جامعه پزشکان و در نتیجه افزایش مراجعه به آن ها و با توجه به پیشرفت علم و فناوری مسئله مسئولیت پزشک با بروز خطای پزشکی در روند معالجه، اهمیت زیادی یافته است . به دلیل این که پزشکان به مناسبت حرفه خود،با سلامت و حیات انسان سروکار دارند، مسئولیت سنگینی در قبال مردم و جامعه دارند وهر گونه خطا و اهمال کاری از سوی آن ها در بیشتر موارد می تواند خسارت سنگین و غیر قابل جبرانی را به مراجعین وارد کند،وبه همین دلیل ،آنها ملزم هستند تمام توان خود را برای حراست و حفظ سلامت بیماران قرار دهند . پزشک برای شروع به درمان بیمار،نیازمند تشخیص نوع و ماهیت بیماری می باشد وباید در مرحله تشخیص اقدامات معینی را انجام بدهد و وظایف خاصی در این مرحله بر عهده دارد،،عدم توجه به این وظایف ونقص در انجام آن ها و یا ترک آن ها خطای پزشکی محسوب شده وآثار حقوقی ای را ،هم برای پزشک معالج و هم برای بیمار به وجود می آورد. ،با ترک این وظایف است که مسئولیت قانونی و انتظامی و البته اخلاقی برای پزشک به بار می آید. پزشک می تواند با شرایطی مانند اخذ رضایت و برائت زمینه ای برای معافیت خود از مسئولیت ناشی از عدم نتیجه تشخیص و درمان به وجود بیاورد ،البته، گاهی با انجام تمام این اقدامات نیز امکان دارد ،پزشک به تشخیص صحیح نرسد، یا درمان به نتیجه مطلوب ختم نگردد.هرگاه این عدم تشخیص یا عدم پاسخ به درمان ،مطابق با موازین علمی و فنی باشد، خطا وتقصیر پزشکی محسوب نمی شود