منابع انسانی از اساسی¬ترین منابع استراتژیک هر سازمانی است. بدون تردید موفقیت سازمانها و محیط¬های کاری به استفاده کار¬آمد از منابع انسانی بر پایه علوم رفتاری وابسته است. برای رویارویی با چالش استفاده کارآمد از این منبع، شناخت هرچه بیشتر و جامع¬تر مفاهیم و سازه¬های مربوط به منابع انسانی و ابزارهای خاص آن لازم است و در نهایت مهارت استفاده از این سازه¬ها و ابزارها امری ضروری است (هرسی و بلانچارد، 1375). رویکرد تفکر سیستمی تلاش می¬کند تا برخوردی اصولی¬تر با پیچیدگی¬های دنیای کنونی داشته باشد و از این طریق راه¬کار مناسب¬تری برای مواجهه با آن¬ها ارائه نماید. امروزه کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی جهت¬دهندگان اصلی عملکرد سازمانی هستند و این جمله جوزف جوران که سده بیست و یکم را قرن کیفیت نامیده است؛ تأکیدی است بر اهمیت و ضرورت شناخت این موضوع است.(تریسی، 2006) کیفیت زندگی کاری یا کیفیت نظام کار یکی از جالب¬ترین روش¬های ایجاد انگیزش و راه¬گشای مهم در طراحی و غنی¬سازی شغل کارکنان است که ریشه در نگرش کارکنان و مدیران به مقوله¬ی انگیزش دارد. یافته¬های مطالعاتی نشان می¬دهد که اجرای این برنامه¬ها موجب کاهش میزان شکایت مدیران و کارکنان، کاهش نرخ غیبت از کار، کاهش میزان اعمال مقررات انضباطی، افزایش نگرش مثبت کارکنان و افزایش مشارکت آنان در برنامه¬های نظام پیشنهادها بوده است (دولان و شولر، 1380). بنابراین، با توجه به این که منابع انسانی مهمترین و اصلی¬ترین عنصر هر سازمانی محسوب می¬شود و کامیابی هر سازمانی در دستیابی به اهدافش در گرو منابع انسانی مطلوب می¬باشد. هدف مقاله حاضر بررسی و مقایسه تاثیر متغیرهای کیفیت زندگی کاری بر تعهد سازمانی اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران آذربایجان¬شرقی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان ستادی اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران آذربایجان¬شرقی می¬باشد که تعداد آن برابر با 283 نفر می¬باشند. از 8 فرضیه فرعی ، 7 فرضیه موجود تائید شده و فقط فرضیه فرعی با بعد توسعه قابلیت¬های انسانی و تعهد سازمانی دارای ارتباط معنی دار نیست.