زمینه: اندازه¬گیری کیفیت زندگی به عنوان پیامدی از سطح سلامت کاربرد گسترده ای در حوزه سلامت دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه کیفیت زندگی افراد معتاد و غیرمعتاد شهر شاهرود انجام شد. مواد و روش¬ها: این مطالعه از نوع پژوهش¬های کاربردی است که به صورت مورد - شاهدی در سال 1392انجام شد. داده¬های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه sf36که قبلا روایی و پایایی آن توسط منتظری و همکاران(15) تایید گردیده بود جمع¬آوری گردید. در این مطالعه 266نفر معتاد و به میزان دو برابر ان(541نفر) غیرمعتاد به روش نمونه¬گیری تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات حاصل بعد از مشخص شدن شاخص های پراکندگی در جداول توصیفی نمایش داده شد. ارتباطات نیز از طریق آزمون t و آنالیز واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون مشخص گردید. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه95/11±87/ 34بود. میانگین امتیاز کیفیت زندگی در افراد معتاد 35/17±47/62 و در افراد غیرمعتاد36/18±26/63بود. میانگین امتیاز کیفیت زندگی در بعد سلامت جسمانی زندگی در افراد معتاد 88/19±06/64 و در افراد غیرمعتاد91/20±87/65 و در بعد سلامت روانی در افراد معتاد 35/17±91/59 و در افراد غیرمعتاد58/20±52/61 بود. بیشترین امتیاز مربوط به امتیاز کیفیت زندگی در افراد معتاد و غیرمعتاد در بعد جسمانی و کمترین در افراد معتاد ایفای نقش بدلیل محدودیت¬های جسمانی(80/37±55/55) و ایفای نقش بدلیل محدودیت¬های روانی (25/40±04/54) بود. بین کیفیت زندگی افراد معتاد با عدم ایفای نقش بدلیل محدودیت عاطفی رابطه معنی¬داری مشاهده گردید p?0/05)) ولی بین کیفیت زندگی با اعتیاد، شغل، جنس، محل سکونت، و مدت تحت پوشش مرکز متادون رابطه معنی داری مشاهده نگردید(p?0/05). نتیجه¬گیری: گرچه در اکثر مطالعات کیفیت زندگی را در حد ضعیف و پایین گزارش نموده بودند ولی در این مطالعه امتیاز کیفیت زندگی در افراد معتاد با غیرمعتاد در سطح نسبتا یکسانی قرار داشته و با عنایت به اینکه همگی افراد معتاد تحت درمان نگهدارنده بودند به نظر می رسد استفاده از درمانهای نگهدارنده و داروهای مورد استفاده توانسته است در بهبود کیفیت زندگی معتادان نقش خوبی ایفا نماید. لذا فراگیرنمودن مراکز درمان متادون می تواند در بهبود زندگی معتادان نقش موثری ایفاد نماید. وا‍ژه¬های کلیدی: کیفیت زندگی، مراکز ترک اعتیاد، متادون، اعتیاد، معتاد