کشاورزی همواره دارای ارتباط نزدیک تری نسبت به سایر بخش های اقتصاد با محیط زیست بوده است به طوری که از دیدگاه بسیاری از کارشناسان، زیر بنا و پایه اصلی فعالیت های تولیدی در بخش کشاورزی، محیط زیست می باشد. محیط زیست از یک سو تأمین کننده نهاده های اصلی مورد نیاز برای تولید محصولات کشاورزی همانند آب و خاک می باشد و از سوی دیگر پذیرای اثرات سوء فعالیت های تولیدی بخش کشاورزی ( جذب بسیاری از ضایعات حاصل از فرآیند تولید ) و به ویژه آلودگی آب و خاک به واسطه مصرف بی رویه نهاده های شیمیایی کود و سم می باشد. در همین راستا در این مطالعه سعی شده است اثرات سیاست کاهش کود و سم بر الگوی کشت محصولات زراعی در زیر بخش زراعت شهرستان بهشهر، استان مازندران مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور از روش برنامه ریزی ریاضی مثبت (pmp) استفاده شده است. در کل 8 سناریو مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی سناریوها نشان می دهد که در سیاست کاهش کود و سم سطح زیر کشت تمام محصولات زراعی کاهش می یابد، در سیاست کاهش مقدار آب به میزان 13 درصد، سطح زیر کشت محصولات آبی کاهش و سطح زیر کشت محصولات دیم تغییری نمی یابد و در سیاست کاهش مقدار آب به میزان 93/13 درصد سطح زیر کشت محصولات آبی کاهش و سطح زیر کشت محصولات ( گندم دیم، جو دیم و کلزا دیم) افزایش یافته است.