اغلب سیلاب¬های به وقوع پیوسته در دنیا و ایران، خسارات مالی و تلفات جانی بر جای می¬گذارند. به منظور پیشگیری خسارات ناشی از وقوع سیلاب، باید احتمال وقوع و بزرگی سیلاب¬های مهم را برآورد نمود و با به کارگیری روش¬های مناسب و تأسیسات خاص، اثرات سیلاب را کنترل نمود. پیش¬بینی ارتفاع آب در محل¬های بحرانی و مشخص از مسیر رودخانه و نیز پیش¬بینی تغییر ارتفاع سیل در رودخانه¬ها و مخازن، از طریق روندیابی صورت می¬گیرد. در این تحقیق، مدل¬های کانوکس، ماسکینگام خطی و ماسکینگام غیرخطی به منظور شبیه¬سازی هیدروگراف سیلاب در بازه¬ای از رودخانه کشکان در حد فاصل ایستگاه¬های دوآب-ویسیان- کشکان و افرینه- کشکان به طول 35 کیلومتر، مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، تعداد 20 هیدروگراف مشاهده¬ای ورودی و خروجی به بازه انتخاب شدند و جعبه¬ابزار solver به منظور تعیین پارامترهای مدل¬ها با دامنه¬های مختلف به کار رفت. سپس مراحل واسنجی و صحت¬سنجی مدل¬ها از طریق آنالیز معیارهای مجموع مربعات خطا (ssq)، مجذور میانگین مربعات خطا (rmse) و ضریب تبیین (r^2) انجام شد. در نهایت نتایج نشان داد که در مدل کانوکس، روش بهینه¬یابی مستقیم دارای نتایج بهتری نسبت به روش گرافیکی است. در مدل ماسکینگام خطی، نتایج روش اول بهتر از روش دوم است. در روش ماسکینگام غیرخطی، دامنهx (3/0-2/0)، k (2/0-01/0)،m (5/2-5/1) نسبت به سایر دامنه¬ها، دارای نتایج بهتری است.